Ζάκυνθος: Έγινε η πρώτη Ανάσταση με το έθιμο του «σεισμού», δείτε βίντεο

2025-04-19

Λίγο μετά τις 6:45 το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου έγινε στη Ζάκυνθο η τελετή της Πρώτης Ανάστασης, ένα από τα πιο ιδιαίτερα και συγκινητικά πασχαλινά έθιμα της ορθόδοξης παράδοσης.
Όπως αναφέρει το zantetimes.gr, η τελετή πραγματοποιείται έξω από τον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου των Ξένων και του Τιμίου Προδρόμου και συνοδεύεται από τον «σεισμό» όπως τον αποκαλούν οι ντόπιοι.
Μόλις ολοκληρώθηκε η ανάγνωση του Ευαγγελίου και έσβησαν τα φώτα του ναού, οι πιστοί έγιναν αυτόπτες μάρτυρες μιας μοναδικής σκηνής. Ο «σεισμός» που προκλήθηκε αναπαριστά το θείο γεγονός της Ανάστασης του Ιησού, όταν σύμφωνα με την παράδοση, η γη σείστηκε και ο λίθος του Τάφου κυλίστηκε για να φανερωθεί το κενό μνημείο.Το δρώμενο έχει βαθιές ρίζες στην τοπική θρησκευτική συνείδηση και συνδέεται με την εικονογραφία της Ζακύνθου, η οποία παρουσιάζει τον Αναστημένο Χριστό να εξέρχεται του Τάφου με σημαία στα χέρια, νικητής επί του θανάτου. Είναι μια εικόνα ενθουσιασμού και δόξας, γεμάτη φως, συμβολισμό και ελπίδα.

Εκκωφαντικός θόρυβος

Για να ενισχυθεί το δραματικό στοιχείο της αναπαράστασης, πιστοί και μέλη της εκκλησίας μεταφέρουν έξω από τον ναό μεγάλους σιδερένιους ντενεκέδες. Εκεί αρχίζουν να τους χτυπούν δυνατά με μεταλλικές ράβδους, δημιουργώντας έναν εκκωφαντικό θόρυβο. Παράλληλα, ρίχνονται δυναμιτάκια και πυροτεχνήματα, ολοκληρώνοντας την αίσθηση πως ολόκληρη η περιοχή πάλλεται από τη δύναμη της Ανάστασης, όπως ακριβώς ένας σεισμός θα ταρακουνούσε τη γη.

Πέραν της εντυπωσιακής διάστασης, το έθιμο είναι φορτισμένο με πνευματικό περιεχόμενο και βιώνεται έντονα από την τοπική κοινωνία. Για τους Ζακυνθινούς, δεν αποτελεί απλώς μια γραφική παράδοση, αλλά μια ζωντανή εμπειρία πίστης και θριάμβου, μια εκδήλωση χαράς για την τελική νίκη της ζωής επί του θανάτου.

protothema.gr

Ο συγγραφέας του βιβλίου μεγάλωσε, όπως και χιλιάδες άλλα παιδιά, στη Σκιά μιας Τσιμινιέρας. Το βιβλίο εστιάζει στο εργατικό δυναμικό στις προσφυγικές γειτονιές της περιφέρειας του Πειραιά, αλλά η ίδια συνθήκη υπάρχει όπου εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες και περιπλανώμενο εργατικό δυναμικό: στη Θεσσαλονίκη, τον Βόλο, την Πάτρα και αλλού.

Ο Χορός ξεκίνησε τον Ιούνιο από το κατάμεστο Γήπεδο Ριζούπολης, με χιλιάδες κόσμου να γίνεται ένα και με τον Γιάννη Χαρούλη να μας παρασύρει σε ένα ξέφρενο γλέντι. Μια συναυλία-γιορτή που μόνο αυτός ξέρει να στήνει τόσο αυθόρμητα και ειλικρινά, πρωτεργάτης μιας διονυσιακής βραδιάς που μας έμεινε αξέχαστη.